3 ΔΕΚΕΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ: ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ & ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.

7-10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μια αναπηρία, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι με ειδικές ανάγκες. Το 80% κατ' εκτίμηση ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες

Πηγή: http://www.sansimera.gr/worldays/78#ixzz2E6Ks6SG3

Αφιερώσαμε και εμείς στην τάξη μας δυο μέρες, προκειμένου να μάθουμε για τους συνανθρώπους μας με Αναπηρία:

• Ποιοι είναι
• Πως ζουν
• Τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους

Μέσα από το σύνολο των δραστηριοτήτων τα παιδιά:

• γνώρισαν ποιοι είναι οι άνθρωποι με αναπηρία

• γνώρισαν πως ζουν και με ποιους τρόπους  κάνουν τα ίδια πράγματα με εμάς.

• κατανόησαν πως ένας άνθρωπος που έχει κάποια αναπηρία εναρμονίζεται με το σύνολο και πως μπορεί να συμμετέχει σε διάφορες δραστηριότητες, χωρίς να ζει απομονωμένος και αποκομμένος από τη ζωή.

• έμαθαν  να αντιμετωπίζουν αυτή τη διαφορετικότητα  των ανθρώπων με αγάπη, σεβασμό, κατανόηση.

• προβληματίστηκαν για το πως μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε ανθρώπους με αναπηρία.

• άλλαξαν στάση και νοοτροπία.

Πορεία διδασκαλίας

1η δραστηριότητα- προβληματισμός:
Στον υπολογιστή της τάξης παρουσιάσαμε τις παρακάτω εικόνες και ζητήσαμε από τα παιδιά να μας περιγράψουν τι βλέπουν, τι πιστεύουν ότι δείχνουν οι εικόνες.

  

Για την πρώτη εικόνα τα παιδιά είπαν ότι ένα παιδί κάνει κούνια, ένας άνθρωπος κάθεται σε μια καρέκλα, ένας άνθρωπος κάθεται και κρατά έναν μοχλό.

Για την δεύτερη εικόνα τα παιδιά είπαν ότι είναι ένας γέρος με μπαστούνι.

Για την πρώτη εικόνα είπαν ότι ένα παιδάκι σκουπίζει, ενώ για την δεύτερη ότι δυο κορίτσια περπατάνε με μπαστούνι.

Εξήγησα στα παιδιά ότι για κάποιο λόγο κρατάνε το μπαστούνι και έδωσα εγώ την απάντηση κάνοντας ένα παράδειγμα. Έδεσα τα μάτια μου με μαντήλι και περπάτησα σκοντάφτοντας σε ορισμένα σημεία. Σε δεύτερη φάση με δεμένα μάτια χρησιμοποίησα ένα μπαστούνι και περπατώντας είδαν τα παιδιά ότι με αυτό βοηθιέμαι να εντοπίσω εμπόδια. Οδηγηθήκαμε έτσι στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι τυφλοί και χρησιμοποιούν το μπαστούνι για να περπατήσουν εντοπίζοντας πιθανά εμπόδια.

 

 










Εδώ απλώς περιγράψανε ότι βλέπουν μια ταμπέλα με ένα καρότσι (όπως τελικά κατέληξαν), που κάθεται πάνω ένας άνθρωπος. Όταν ρωτήθηκαν γιατί υπάρχει σε αυτά τα σημεία αυτή  η ταμπέλα, γιατί αυτός ο άνθρωπος κάθεται, τα παιδιά απάντησαν:

• είναι γέρος
• είναι χτυπημένος στο πόδι του

Στις δύο παραπάνω εικόνες προβληματίσαμε ακόμη περισσότερο τα παιδιά ώστε να καταλήξουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι μάλλον δεν μπορούν να περπατήσουν. Με ερωτήσεις του τύπου:

• Από που ανεβαίνουμε με τα πόδια;
• Από που ανεβαίνουμε με το καρότσι;
• Γιατί κάποιος να ανέβει με το καρότσι;
• Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να περπατήσουν;
• Γιατί το παιδί στο καρότσι δεν χορεύει όρθιο;

Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να περπατήσουν και χρησιμοποιούν το αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί έτσι γεννήθηκαν, είτε γιατί κάτι συνέβη στη ζωή τους και δεν μπορούν πια να περπατήσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους τυφλούς ανθρώπους.

2η δραστηριότητα: παρουσιάσεις εικόνων -videos από τις δραστηριότητες και την καθημερινή ζωή ανθρώπων με αναπηρία

Σε μια δεύτερη φάση, και πριν γίνει η παρουσίαση των παρακάτω εικόνων, ρωτήσαμε τα παιδιά αν μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν πράγματα που κάνουμε και εμείς, θέλοντας να κατανόησαν πως ένας άνθρωπος που έχει κάποια αναπηρία μπορεί να συμμετέχει σε διάφορες δραστηριότητες, χωρίς να ζει απομονωμένος και αποκομμένος από τη ζωή.

Τα παιδιά είπαν ότι μάλλον δεν μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με εμάς και έτσι σειρά είχε η παρουσίαση. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συμπεράσματα:

Είδαμε λοιπόν ζωγράφους να χρησιμοποιούν το στόμα και τα πόδια τους για να ζωγραφίσουν, χορευτές χωρίς χέρια και άλλους σε αναπηρικό καροτσάκι, αθλητές να διαγωνίζονται σε όλα σχεδόν τα αθλήματα.

 

 

 

 

 

Συμπεράσματα:

• άνθρωποι που δεν μπορούν να περπατήσουν χρησιμοποιώντας το αναπηρικό καροτσάκι ή ειδικά αυτοκίνητα για κινητικά αναπήρους, και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις (ράμπες για σκάλες και θάλασσα, πεζοδρόμια, θέσεις πάρκινγκ για αναπήρους) μπορούν να απολαύσουν μια βόλτα, τη θάλασσα, την οδήγηση.
• άνθρωποι που δεν βλέπουν με τη βοήθεια του μπαστουνιού ή ενός σκύλου μπορούν να απολαύσουν μια βόλτα.

Ο στόχος αυτής της δραστηριότητας έγινε ακόμα περισσότερο αντιληπτός από την επόμενη παρουσίαση, με την οποία τα παιδιά γνώρισαν τι είναι η γραφή Braille των τυφλών και η νοηματική γλώσσα των κωφών.

 

Τα παιδιά πέρα από τις εικόνες άγγιξαν κείμενα γραμμένα σε γραφή Braille από δικά μου προσωπικά χαρτιά, αλλά και από συσκευασίες προϊόντων.

γραφή Braille σε κουμπιά ασανσέρ

γραφή Braille σε συσκευασίες προϊόντων

Η νοηματική γλώσσα παρουσιάστηκε μέσα από ένα σύνολο videos που παρακολουθήσαμε.

 Δελτίο Ειδήσεων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα 

Ε

Ελληνικό δακτυλικό αλφάβητο

  

 Μάθαμε και εμείς μια λέξη στην νοηματική, την πιο όμορφη λέξη: ΑΓΑΠΗ, παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο στη διεύθυνση:   http://www.xanthi.ilsp.gr/noema/alfasearch/alfa01.htm

Συμπεράσματα:

• άνθρωποι που δεν βλέπουν έχουν έναν διαφορετικό τρόπο γραφής και κατ΄επέκταση επικοινωνίας και γι΄ αυτό χρησιμοποιούν τα χέρια τους (το μάτι ενός τυφλού είναι το δάχτυλο).
• άνθρωποι που δεν ακούνε χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους για να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους, αρκεί να ξέρουν και οι δύο τη γλώσσα αυτή.

Με όλες τις εικόνες από την καθημερινή ζωή αυτών των ανθρώπων, οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι με αναπηρία μπορούν να κάνουν πράγματα που κάνουμε και εμείς με έναν διαφορετικό τρόπο, που όμως κάνει αυτούς τους ανθρώπους ισότιμα μέλη στην κοινωνία μας.

3η δραστηριότητα: videos- συζήτηση

Με τα παρακάτω video είδαμε και συζητήσαμε ακόμη περισσότερο για τους ανθρώπους με αναπηρία

 και εδώ ακόμη ένα βίντεο: http://vimeo.com/51886932


4η δραστηριότητα: Γράφω το όνομά μου σε γραφή Braille κολλώντας φακές στις κουκκίδες

Δώσαμε στα παιδιά το παρακάτω φύλλο εργασίας, στο οποίο έπρεπε να γράψουν πρώτα το όνομά τους  επάνω στη γραμμή και έπειτα πάνω στις τυπωμένες κουκκίδες όπου αναγράφονταν το όνομα του κάθε παιδιού, να κολλήσουν φακές, σαν να ήταν σε γραφή Braille. Με αυτόν τον τρόπο κατανόησαν τα παιδιά πως είναι δυνατή η ανάγνωση μέσω της αφής.

 

 

 

 

 

 

5η δραστηριότητα: Παρουσίαση εικόνων- συζήτηση για τις λάθος μας συμπεριφορές απέναντι σε ανθρώπους με αναπηρία

Είδαμε τις εικόνες και συζητήσαμε γι' αυτές. Τι λάθος συμβαίνει στην εικόνα. Πια εμπόδια δυσκολεύουν τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία. Τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για να βοηθάμε τους ανθρώπους με αναπηρία.

Με το σκαλοπάτι στην πόρτα δεν μπορεί να ανέβει το καροτσάκι

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να παρκάρουν σε πεζοδρόμια με διάβαση αναπηρικών καροτσιών

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να παρκάρουν σε θέσεις πάρκινγκ για αναπήρους 

Πρέπει να βοηθάμε στον δρόμο έναν ανάπηρο και να μην σπρώχνουμε το καροτσάκι του. Να είμαστε υπομονετικοί και να σεβόμαστε αυτούς τους ανθρώπους.

6η δραστηριότητα: "Παίζοντας" μαθαίνω για τους ανθρώπους με αναπηρία

Περπατάω χωρίς μπαστούνι και δυσκολεύομαι

Περπατάω με μπαστούνι και εντοπίζω εμπόδια

 

Δεν βλέπω αλλά αγγίζω και αναγνωρίζω (αφή)

 

 

Δεν βλέπω αλλά μυρίζω και αναγνωρίζω (όσφρηση)

 

Δεν βλέπω αλλά γεύομαι και αναγνωρίζω (γεύση) 

 

Δεν βλέπω αλλά ακούω και αναγνωρίζω (ακοή)

 

Βόλτα με αναπηρικό καροτσάκι

 Τα εμπόδια στο δρόμο με δυσκολεύουν

Τα σκαλοπάτια με δυσκολεύουν να κατέβω και να ανέβω με το καροτσάκι

 

 

Δεν έχω χέρια αλλά ζωγραφίζω με το στόμα